قرارداد کاری

مطمئنا در دنیای پرتلاطم امروزی، یکی از موضوعاتی که می تواند جوامع بشری را از اختلافات شخصی و جمعی در امان بدارد، «آشنایی با حقوق متقابل افراد با یکدیگر و قانون» است که مهمترین اثر این آشنایی و آگاهی را می توان در پیشگیری از وقوع بسیاری از مشکلات حقوقی دانست؛ بنابراین، امروز تلاش داریم تا موضوع «شیوه تنطیم قرار داد» را بررسی کنیم.

به طور کلی، قراردادنویسی امری تخصصی است و بهتر است قبل از نوشتن قرارداد‌ها، با انواع آن آَنایی لازم را داشته باشید.

سامانه الکترونیکی ملی کار در اقدامی سامانه جامع قانون کار را راه اندازی کرده است تا کلیه اطلاعات لازم در زمنیه قانون کار، شرایط بستن قرارداد توسط کارفرما و کارجو و... را به طور شفاف در اختیار هم وطنان قرار دهد.

یکی از موضوعات مهم برای هر کارجو و کارفرما بستن قرار داد می باشد، بله قرادادها در انواع مختلف و بسته به نوع همکاری تنظیم می شود و پیشنهاد می شود قبل از بستن قرار داد کلیه شرایط و ضوابط قید شده در آن را به طور کامل مطالعه نمایید.

در این مقاله به طور مختصر به نوشتن قرارداد می پردازیم و در مقالات بعدی انواع آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد. 
بخش نخست این اصول، شامل موارد شکلی و نکات کاربردی است که باید در کل قرارداد رعایت شود و دربرگیرنده ظاهر قرارداد، فونت، اندازه متون، ادبیات حقوقی و مواردی از این قبیل است.

بخش دوم، آیین نگارش را شامل می‌شود که به طور تخصصی وارد ماهیت آن شده و شاکله اصلی قرارداد از آن نشات می‌گیرد که از جمله آنها می‌توان به موضوع و مبلغ قرارداد، تعهدات طرفین، خاتمه قرارداد و حل اختلافات اشاره کرد.
 
 اصول شکلی قراردادنویسی

متن و عبارات قرارداد: عبارات قرارداد باید صریح و واضح باشند، به گونه ای که امکان چندین برداشت مختلف از یک عبارت منتفی باشد. همیشه این نکته را مد نظر داشته باشید که زیبایی و اختصار کلام نباید موجب مبهم شدن متن شود. قالب‌دهی مناسب به قرارداد: بدین معنی که قرارداد از قسمت‌های مشخصی تشکیل شده باشد و مطالب مرتبط با هم تحت یک عنوان خاص در قرارداد، جای گیرند.

امضای قرارداد: از آنجایی که همه قرارداد‌ها تک‌صفحه‌ای نیستند و عدم امضای همه صفحات قرار داد ممکن است اختلافاتی در خصوص اجرای قرارداد پدید آورد، پیشنهاد می‌شود که همه صفحات قرارداد توسط طرفین امضا شود و صرفا به مهر اکتفا نشود.

 انتخاب عنوان مناسب

برخی قرارداد‌های رایج و متداول در قانون، نام معین و شرایط خاص خود را دارند. اگر موضوع توافق‌نامه، در قالب یکی از قرارداد‌های موجود در قوانین می‌گنجد، انتخاب همان قالب قانونی با عنوان خاص آن مکفی است، اما بسیار اتفاق می‌افتد که نوعی خاص از توافق مد نظر طرفین است که عنوان مناسبی برای آن یافت نمی‌شود یا آن که توافق حاصله مجموعه‌ای از چند نوع قر ارداد است. در این موارد پیشنهاد می‌شود که از عناوین کلی یا حتی عنوان قرارداد یا توافق‌نامه استفاده شود تا از بروز مشکلات حقوقی آتی جلوگیری شود.

با تشکر